Met een duizelingwekkende snelheid van bijna
300.000 kilometer per seconde, razen lichtsignalen het oog
binnen. Onafgebroken wordt het netvlies gebombardeerd door
invallende lichtsignalen. Op het netvlies - dat zich aan de
achterkant van de oogbol bevindt - zitten miljoenen cellen,
die gevoelig zijn voor licht. Het netvlies heeft twee soorten
cellen: staafjes (zo genoemd omdat ze staafvormig zijn, deze
zijn alleen gevoelig voor licht en donker) en kegeltjes (zo
genoemd omdat ze kegelvormig zijn, deze zijn gevoelig voor
kleuren).Op het netvlies wordt het licht omgezet in elektrische
stroompjes, die via de oogzenuw naar de hersenen worden doorgestuurd.
De werkelijke waarneming, dat wat de mens zien noemt, vindt
in de hersenen plaats.
