Media en Persberichten | Interview Den Haag Centraal februari 2008



Interview Den Haag Centraal februari 2008
Monoloog van actrice Jhanna Houweling

Zelfreflectie op het podium

Op school leer je dat één plus één twee is. En dat België het buurland van Nederland is. "Maar waarom word je niet geleerd hoe je uit je eigen bagger kunt komen?", vraagt de actrice Jhanna Houweling zich af. "Ik wil weten waarom nu ook mijn zoveelste man bij me weggelopen is. Wie ik nu eigenlijk ben,wat ik hier doe en waarom ik steeds tegen diezelfde muur aan loop". In de monoloog 'Leven? Of Theater?' (kortweg LofT) neemt ze haar publiek mee op deze ontdekkingsreis. Ze gaat op zoek naar dat ene, dat antwoord geeft op al haar vragen.

door Miranda Fieret

"De voorstelling gaat over iedereen. Bezoekers herkennen zich erin. De tekst is heel toegankelijk. Dat maakt het geheel ook zo persoonlijk", legt de actrice Jhanna Houweling uit. Zij wil haar publiek duidelijk maken dat niet alles is wat het lijkt. Dat onze zintuigen ons voortdurend voor de gek houden. Aan de hand van korte verhalen, een flinke dosis humor en wetenschappelijk onderbouwde animaties legt ze uit hoe het komt dat mensen reageren zoals ze reageren. "Bij een eerste ontmoeting kun je iemand al niet aardig vinden. Bepaalde eigenschappen keur je af. Te arrogant, te bazig. Maar waar komt dat gevoel vandaan? En hoe verhoudt mijn oordeel over de ander zich tot dat versje: Wat je zegt dat ben je zelf? We handelen op basis van een verhaal in ons hoofd dat we geloven, maar waarvan we ons niet hebben afgevraagd of het wel waar is. We horen wel wat de ander zegt, maar we horen niet wat hij bedoelt. We horen wat wij bedoelen".

Volgens Houweling moeten mensen niks klakkeloos aannemen, maar vragen stellen. "We leven onder de hypnose van onze zinsbegoocheling. Wat we via onze zintuigen waarnemen is echt. Maar is dat zo? Wat ik dènk te zien is een beeld in mijn hoofd dat ontstaat door de vertaling van lichtsignalen die via mijn oog mijn hersenen binnendringen. Maar als ik in mijn hoofd kijk, is daar geen beeld. Het is pikzwart. Als ik in de bioscoop naar een film kijk, zie ik bewegende beelden. Maar uiteindelijk bestaat de film uit een reeks stilstaande beeldjes die met een bepaalde snelheid worden afgedraaid. En die plaatjes, tja, dat zijn ook maar beelden in mijn hoofd. Als dat voor een film geldt, zou dat dan ook niet gelden voor het beeld dat ik heb van de ander? Wat gebeurt er in dat hoofd van ons?"

Hulp

Ook al is 'Leven? Of Theater?' een monoloog, Houweling krijgt wel hulp. Op een groot videoscherm kijkt Leela, haar alter ego, met haar mee. Leela is de wegwijzer die de vrouw aanspoort de oorzaak te ontdekken van alle conflicten in haar leven. “In India noemen ze het leven Leela: het goddelijke spel. Dat Ene, waar de mens het woord God, Allah, de Bron of wat dan ook op heeft geplakt dat een spel met zichzelf speelt, gewoon om te spélen. Om zichzelf te vermaken, met zichzelf. Steeds vanuit een ander perspectief, in een andere vorm", legt Houweling enthousiast uit. "De videobeelden helpen mij uit te leggen hoe je op een andere manier naar jezelf en de ander kunt kijken". Na de voorstelling geeft Houweling de gelegenheid om over de inhoud te praten en vragen te stellen. "De mensen kunnen niet meer stoppen. Er komt zoveel in beweging. Bij de vorige try-outs zijn we met een aantal bezoekers na sluitingstijd van PePijn nog door gaan debatteren in een kroeg. Je raakt niet snel uitgepraat over dit onderwerp", lacht ze.

Jhanna Houweling is al een tijd bezig met deze manier van zelfreflectie. Maar na een ongeluk vorig jaar, vielen de laatste puzzelstukjes op hun plaats. "Vroeger was ik altijd bang voor wat er zou kunnen gebeuren. Stel dat ik een ongeluk krijg, wat dan? Maar juist op het moment dat ik door het openslaande autoportier werd getorpedeerd, dacht ik nergens aan. Ik was volledig in het 'nu'. Het bloed gutst uit mijn arm, punt. Ik zit in een ambulance, punt. Ik word geopereerd, punt. Ik zit tot m’n oksel in het gips, punt. Geen moment in paniek. Daardoor werd al mijn energie aangewend voor herstel".

Spiegel

Voor de actrice is deze nieuwe voorstelling anders dan alles wat ze hiervoor heeft gedaan. "Het is niet toneelspelen in de zin van een totaal ander personage spelen. Ik vertel het verhaal volledig vanuit mijzelf, Jhanna. Nu ik inzicht in deze kennis heb gekregen, voel ik het als mijn verantwoordelijkheid om deze kennis door te geven. Zodat mensen kunnen kiezen op welke wijze ze hun leven willen leiden, zonder eraan te hoeven lijden".

De actrice staat nu in Theater PePijn, maar ze is meer van plan. Op basis van de voorstellingen wil Houweling lezingen geven op scholen, bedrijven en justitiële inrichtingen. "De oorspronkelijke bedoeling van het theater is het publiek een spiegel voor te houden". Houweling is ook bezig met een boekje over de 'LofT-inzichten'. "Het moet een piepklein boekje worden, voor in je achterzak. Als geheugensteuntje. Wanneer je weer eens ruzie hebt met je baas, of je partner kun je dan even een time-out nemen om het open te slaan. De wc is daarvoor een perfecte plek. Je kunt altijd zeggen dat je even moet plassen".

 



 





 








...................

Video's

Media & persberichten (Theatervoorstelling)
Trailer
Interview met Jhanna Houweling Leven! / 2009

Speakers Academy Magazine / voorjaar 2009
Interview Den Haag Centraal februari 2008
NCRV radio interview Cappuccino 23.02.08
Reactie Erik Pals
Reacties voorstelling
Persbericht LOfT

LofT Poëzie
Links
Bronvermelding


   Loft | Leven of Theater Jhanna Houweling Jan Willem Frisohof 59  2517LA Den Haag  T   070 3552159  M  0654305355 E   info@levenoftheater.nl       sitemap     webdesign: www.arteos.nl