Kijken met andere ogen

We wéten het allemaal, denken we. We hebben bijna alle boeken uit de 'geluksindustrie' in onze boekenkast staan. We mediteren ons helemaal suf. We kunnen naar de maan vliegen. Voor het maken van kunstheupen, kunstknieën en een kunsthart draaien we onze hand niet meer om. We manipuleren ons genetisch een ongeluk. We draaien steeds meer pillen tegen steeds meer leed in onze wereld. We verzinnen de meest ingenieuze oplossingen voor het terugdringen van geweld. Nóg meer blauw op straat, zwaardere straffen, nieuwe therapieën. Bezuinigen, nóg meer bezuinigen. Nóg meer natuur weg voor nóg meer asfalt voor het terugdringen van files.

Wat we ook verzinnen, tot op de dag van vandaag lijkt het allemaal geen duurzame oplossing te bieden voor de onvrede in ons leven. Hoe kan dat?

We leven in een omgekeerde wereld. We leven van buiten naar binnen: we reageren op onze omgeving alsof dat de werkelijkheid is.

De huidige wetenschap toont aan dat het precies andersom is: de omgeving is een weerspiegeling van ons denken. Ofwel: ons denken is bepalend voor dat wat wij 'de omgeving' noemen. Deze kennis is niet nieuw. In de eeuwenoude wijsheidstradities stond het al vermeld: zo binnen, zo buiten, zo boven, zo beneden; ik ben dat, dat is dat en dat is alles wat er is; ken dat ene, waardoor je alles kent.

Wat nieuw is, is dat de (kwantum)wetenschap nu kan áántonen wat men duizenden jaren geleden al wist: dingen zijn géén dingen! Dat wat de mens 'dingen' noemt, zijn in essentie elkaar voortdurend beïnvloedende velden van energie en informatie. Dat wat de mens 'dingen' noemt, is opgebouwd uit atomen en die zijn voor 99.9999% leeg (en de 0,0001% waarvan men denkt dat het materie is dreigt toch ook behoorlijk leeg te zijn). Dus we zitten er niet ver naast als we stellen dat alles waar de mens zich een beeld van kan vormen voor 100% leeg is!

En dat geldt ook voor ons!

Wie heeft daar ooit over nagedacht? Wie had er een natuurkundeleraar die dat verband legde? Wij, de mens, opgebouwd uit atomen, zijn voor 100% leeg, energie en oefenen daardoor voortdurend invloed uit op elkaar… Wat betekent dat voor de manier waarop we met elkaar samenleven?

Natuurkunde is de primaire wetenschap. Alle andere wetenschappen vloeien daaruit voort. Natuurkunde is bepalend voor ons wereldbeeld. Hoe we naar elkaar kijken, met elkaar omgaan. Tot nu toe hebben we dat wereldbeeld gebaseerd op het feit dat dingen los van elkaar staande dingetjes zijn. Maar inmiddels weten we dat een atoom kan worden gesplitst en dat alles met elkaar verbonden is.

Wanneer passen we ons wereldbeeld aan? Van een los van elkaar staand bij elkaar geraapt zooitje dat toevallig op deze aardkloot is beland en het maar met elkaar moet zien uit te houden tot een onlosmakelijk met elkaar verbonden geheel dat elkaar voortdurend beïnvloedt?

Het wordt tijd om te gaan Kijken met andere ogen!

...................


Kijken met andere ogen
Wat kun je ermee?
Lezing
Kennis in de Kamer
Kennis op Kantoor
Mental Fitness Programma (MFP)
Plenaire Mental Fitness Sessie